استان: شهرستان: منطقه:
خدمات و تشریفات عروسی:

ازدواجی به طعم عشق

ازدواجی به طعم عشق
اول ماه ذی‌الحجه، سال‌روز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) و روز ازدواج است. به مناسبت این روز و ماهی که با توجه به اعیاد قربان و غدیر، خیلی از جوانان رخت عروسی و دامادی به تن می‌کنند، بد نیست ما هم مروری کنیم بر مراسم ازدواج.

 اگر هنوز در مرحله‌ی انتخاب و تصمیم‌گیری هستید یا بله را از عروس‌خانم گرفته‌اید و هنوز سور و سات عروسی را راه نینداخته‌اید، با ما همراه شوید.






به گزارش سایت دوشیزه به نقل از نشریات حوزه علمیه قم : حالا که به سلامتی جلسات خواستگاری و آشنایی را پشت سر گذاشته‌اید و درباره‌ی شروع یک زندگی مشترک به توافق رسیده‌اید، کم‌کم باید آماده‌ی برگزاری مراسمی شوید که هم مقدمات زندگی رسمی شماست و هم لحظاتی پر از خاطره را برای‌تان رقم می‌زند. البته اگر جزء شاگرد‌زرنگ‌ها باشید، از نکته‌هایی که در برگزاری مراسم و مقدمات ازدواج دست‌تان می‌آید، می‌توانید برای شناخت بیش‌تر یک‌دیگر و شروع یک زندگی آرام استفاده کنید.

البته شمایی که هنوز مجرد هستید و هیچ قصدی برای خروج از فردیت و زوج شدن ندارید هم، نیم‌نگاهی به مطالبی که خدمت‌تان عرض می‌کنیم، بیندازید.

خدا را چه دیدید. شاید تصمیم‌تان عوض شد و در ایام مبارک ماه ذی‌الحجه یک قدمی برای خودتان برداشتید.

بله‌برون (بله‌بران)
خب می‌بینم که برگه‌ی آزمایش و مشاوره‌ی ژنتیک‌تان را گرفته‌اید. خانواده‌ها هم که حسابی شما و هم‌دیگر را پسندیده‌اند و از همین الآن قربان‌صدقه‌ی عروس و داماد می‌روند. حرف‌های‌تان را هم زده‌اید و تصمیم نهایی را گرفته‌اید.

حالا در اولین قدم، نوبت جلسه‌ی بله‌بُران یا همان بله‌‌برون است. جلسه‌ی نهایی و رسمی خواستگاری که تعدادی از نزدیکان هم در آن حضور دارند.

معمولاً درباره‌ی تعیین مهریه، خریدهای عروسی، زمان عقد و عروسی و بعضی از شرایط ضمن عقد در این جلسه تصمیم‌گیری می‌شود.

اما نکته‌های کنکوری. یادتان باشد که جلسه‌ی بله‌برون، مجلس عروسی‌تان نیست که کل فامیل و دوست‌ها و آشنایان را دعوت کنید. هر چه جلسه رسمی‌تر و با حضور افرادی که محرم شما هستند برگزار شود، به نفع‌تان خواهد بود. شلوغ‌بازی‌ها را بگذارید برای جشن عروسی.

بهتر است از قبل در مورد مهریه و جشن عقد و عروسی، خلاصه چیزهایی که برای دو طرف مهم است، به توافق برسید. دل‌تان نمی‌خواهد که بله‌برون جلسه‌ی مناظره و خدای‌ناکرده گیس و گیس‌کشی شود. تجربه ثابت کرده که مهمانان همیشه هوای فامیل خودشان را دارند و الی آخر.

این جور جلسات را ساده برگزار کنید. احترام بزرگ‌ترهای دو خانواده را داشته باشید. قرار نیست آپولو هوا کنید، شربت و شیرینی یا در نهایت یک شام ساده‌ی دورهمی باعث به هم خوردن هیچ ازدواجی نشده.

مهریه
گذشت زمانی که می‌گفتند مهریه را کی داده، کی گرفته. با این اوضاع اقتصادی و تورم لحظه‌ای و بالا پایین شدن نرخ طلا، حالا باید بگوییم مهریه را باید بدهی و باید بگیری یا از شما می‌گیرند!

مهریه از چیزهایی است که با توافق شما و خانواده‌ها تعیین می‌شود. سعی کنید مهریه‌ی مناسبی را با توجه به اعتقادات دینی، توانایی‌ها و شرایط خانوادگی آقاپسر و انتظارات خودتان معین کنید. مهریه‌های عجیب و غریب و سنگین، نشانه‌ی شخصیت خوب و خوش‌بختی تضمینی شما نیست. موارد عجیب و غریب را لابد شنیده‌اید.

 سفر به ماه، صدهزار پروانه‌ی زرد استوایی، معادل وزن عروس طلا و... حتی کار به اعضای بدن هم کشیده است. خدایی‌اش این مهریه‌ها کجایش عاشقانه و عاقلانه است. از مهریه‌ی زیاد خدای ناکرده جز کینه و دشمنی، چیزی باقی نخواهد ماند.

 البته مواظب باشید از آن طرف بام هم نیفتید. مهریه‌ی ناچیز و بی‌ارزش هم جالب نیست.‌ شأن دختر خانم و توانایی آقاپسر را در نظر بگیرید و البته مهم‌تر از همه رضایت خدا و پدر و مادر.

عقد
شکر خدا بله‌برون شما به خیر و خوشی برگزار شده؛ اما یادتان نرود که انگشتر دست کردن، شیرینی خوردن و... هیچ کدام تعهد شرعی و قانونی برای طرفین ایجاد نمی‌کند. ممکن است به هر دلیلی بنا بر شرایطی آقاداماد یا عروس‌خانم آینده منصرف شود. این مسئله تبعات منفی و جبران‌ناپذیری‌، به‌خصوص برای دخترخانم‌ها دارد.

پس بهتر است اگر حسابی خیال‌تان از شناخت یک‌دیگر راحت است و تصمیم جدی را برای ازدواج و قبول مسئولیت‌های زندگی مشترک دارید، بعد از جلسه‌ی بله‌برون خطبه‌ی عقد دایم را جاری و در دفترخانه ثبت کنید.

اگر عجله ندارید، برای عقد زمان و مکان مناسبی را انتخاب کنید؛ حتی اگر می‌توانید و دوست دارید، برنامه‌ریزی کنید که خطبه‌ی عقدتان نزد یکی از علما و روحانیون که ارادت قلبی به ایشان دارید، خوانده شود.

مطمئن باشید یادآوری این روز همیشه برای شما و حتی خانواده‌ها شیرین خواهد بود. اگر شک دارید، از کسانی که تجربه‌ی این کار را داشته‌اند، بپرسید. مطمئن باشید پشیمان نخواهید شد.

البته اگر امکان انجام آن را نداشتید، ناراحت نشوید. خیلی‌ها خطبه‌ی عقدشان را در دفترخانه یا منزل پدری خوانده‌اند و سال‌های سال است که به خوبی و خوشی زندگی می‌کنند.

جشن عقد
مبارک باشه! شما بعد از جاری‌شدن خطبه‌ی عقد با هم محرم شده‌اید و دوران شیرین و به‌یادماندنی عقد را آغاز می‌کنید. البته قرار نیست در این ایام دست به شیرین‌کاری بزنید تا شیرینی‌اش بیش‌تر شود. هر چیزی سر جای خود و به اندازه‌اش.

بعضی‌ها بعد از این مرحله، همه چیز را موکول می‌کنند به زمان عروسی و جشن عروسی. خیلی‌ها هم جشن عقد را سوای مراسم عروسی برگزار می‌کنند. فایده‌ای که این کار دارد این است که حجم کارها و دردسرهای روز عروسی کم‌تر می‌شود. با هدایایی هم که سر عقد می‌گیرید، یک پشتوانه‌ی مالی برای تشکیل زندگی آینده خواهید داشت. همه‌ی این‌ها به شرطی است که جشن عقدتان ساده، صمیمی و به دور از ریخت و پاش‌های مرسوم انجام شود.

جهیزیه و خرید عروسی
دست‌تان توی جیب‌تان می‌رود. بابای پول‌دار دارید یا شمایید و یکی‌یک‌دونه‌ی خانواده و فامیل و هزار کار نکرده. خب! باز هم‌ دلیل نمی‌شود که جهیزیه‌ی آنچنانی و خریدهای این‌چنانی بکنید. اعتدال را رعایت بفرمایید. خدایی‌اش در شرایط فعلی، جمع و جور کردن یک جهیزیه‌ی معمولی یا خرید سرویس طلا و... کار هر کسی نیست. به خودتان رحم نمی‌کنید، حداقل به پدر و مادرتان رحم کنید.

لطفاً بی‌خیال بِرَندبازی و چشم‌وهم‌چشمی با دخترخاله و پسرخاله‌ها شوید. طلای ایتالیایی و لوازم خانه با مارک خارجی برای شما شام و نهار نمی‌شود. از پدر و مادرتان بپرسید. به شما خواهند گفت روی همین اجاق‌های معمولی هم می‌شود قرمه‌سبزی پخت. کاری نکنید که مثل شما را ضرب بگیرند که یخچال و ماشین اون جی، ولی شام و نهار هیچی.

جشن عروسی
البته مبرهن است که جشن ازدواج واجب نیست؛ اما مستحب و نیکوست. ولیمه‌ی عروسی هم که جای خود دارد.

سنت اولیای الهی این بوده که برای ازدواج جشن می‌گرفته‌اند، هرچند مختصر و ساده. لازم نیست کاسه‌ی داغ‌تر از ‌آش شوید و کلاً بی‌خیال این قسمت شوید. مگر این‌که عذر و دلیل خاصی داشته باشید. بالأخره دخترخانم‌ها هم دل دارند؛ همین‌طور پدر و مادرتان؛ اما لازم نیست کارهای عجیب و غریب کنید و دست به هر حرکت ژانگولری بزنید.

باور کنید برگزاری یک مراسم ساده، پذیرایی مناسب و در توان مالی و ‌شأن خانواده‌ها کار سختی نیست. آبروی کسی هم بابت آن نمی‌رود. اتفاقاً با کمی تدبیر و حوصله می‌توانید شبی به‌یادماندنی داشته باشید.

 عکاسی زیر آب با دلفین‌ها، پرواز با هلی‌کوپتر، مهمانی هزار نفری، ماشین عروس میلیاردی، منوی خرچنگ و کباب شکار و دسر فرانسوی به درد همان فیلم‌ها و سریال‌ها می‌خورد.

از ذوق، هنر و توانایی دوستان و آشنایان استفاده کنید. هر چیزی به اندازه و سر جای خودش به دل می‌نشیند.

فرمول یک شب که هزار شب نمی‌شود را فراموش کنید. پیوند مقدس‌تان را با اسراف، تجملات، چشم‌وهم‌چشمی و... شروع نکنید. مهم این است که مجلسی شاد و بانشاط، اما بدون گناه داشته باشید. کارهایی انجام دهید که مورد رضایت خداست و باعث رحمت او می‌شود.

همه‌ی این‌ها که گفتیم برای این نبود که شما را از ازدواج بترسانیم یا در تصمیم‌هایی که گرفته‌اید تردید ایجاد کنیم. به هر حال، صلاح مملکت خویش دست خودتان است؛ ولی می‌شود از همین ابتدا سبک زندگی صحیح را انتخاب کرد.

دست آخر از قول استاد دهنوی می‌گوییم که «ازدواج مهم‌ترین رخداد زندگی ماست؛ اگر در آن بی‌دقتی کنیم، اگر شتابزده عمل کنیم و اگر اجازه دهیم احساس‌مان بر عقل سوار شود، ضرر خواهیم کرد؛ پس بیایید عاقلانه ازدواج و عاشقانه زندگی کنیم.»





تاریخ درج: 1394/12/20
به اشتراک بگذارید: Google اشتراک در فیس بوک twitter Pinterest

نظرات کاربران

فرم ارسال نظر

نام و نام خانوادگی:
پست الکترونیک:
متن نظر:
* لطفا کاراکترهایی را که در تصویر می بینید در کادر پایین وارد کنید:

امتیاز دهی به این مقاله

شما هم نظر دهید

امتیاز کاربران به مقاله ازدواجی به طعم عشق از مجموع 0 امتیاز