مراسم لباس پوشی داماد و حنابندان عروس

امروزه فقط گت عروسی برپاست که فقط یک روز عروسی است و "گوشتی کشی" ، "دونه شورون" و مبارک باد و مراسم لباس پوشی داماد و حنابندان عروس و داماد و دادن شیربها و بردن عروس با ماشین به خانه داماد در همان یک شبانه روز برگزار می شود.







به گزارش دوشیزه به نقل از نیزوا، آیین ها ی اقوام در برپایی مراسمات و جشن ها به ویژه مراسم عروسی می تواند به صورت خاص و ویژه برگزار شود. این آیین در روستای فولادمحله از توابع شهرستان مهدیشهر در گذشته با رسوم خاصی برگزار می شد که در حال حاضر نیز برخی از رسم های آن همچنان پابرجاست.

مراسم خواستگاری در قدیم بدین صورت بود که خانواده دختر را انتخاب می کردند و به اتفاق بزرگتر فامیل و بدون اطلاع دختر و پسر به خواستگاری می رفتند که به زبان محلی "خازندی" می گویند. در شب خازندی یا همان خواستگاری به عنوان رونما یک تکه پارچه یا روسری یا چادر به عنوان همان نشانه به عروس می دادند.

مراسم "شیرینی خورون" به زبان محلی "سفره وری" که از قدیم تا به الان با کمی تفاوت پابرجاست و همان جشن نامزدی می باشد. جشن در خانه عروس برگزار می شود. از خانه داماد شیرینی و کله قند و شکلات و لباس و طلا و جواهر را داخل سینی بزرگ که مجمه نام دارد می ریزند و آن را تزیین می کنند و سپس مجمه ها را بر سر می گیرند به همراه داماد و فامیل های داماد به خانه عروس می برند.

مادر داماد پولی را به عنوان پول عقد به مادر عروس می دهد که به زبان محلی "کٌش دِلِه" می گویند. بعد در خانه عروس جشن برپا می کنند و کسانی که در آن جشن حضور دارند پول هدیه می دهند که به عنوان کمک به مادر عروس برای خرید جهیزیه است.

مراسم عروسی در قدیم دو شبانه روز بود. قبل از عروسی خانواده و دوستان داماد برای جمع کردن هیزم به صحرا می رفتند و خانواده داماد داخل یک دستمال شیرینی و شکلات قرار می دادند و برای کسی که پس از جمع کردن هیزم زودتر برگردد به او به عنوان هدیه می دادند که به زبان محلی "هِمِه" می گویند ولی الان با وجود نفت و گاز دیگر هِمِه جمع نمی کنند.

یکی از آیین ها این بود که یک روز قبل از عروسی یک گاو می کشتند و از گوشت گاو در طی این دو شبانه روز عروسی استفاده می کردند.البته الان هم این مراسم هنوز رایج هست تمام اقوام پول به عنوان "گوشتی سَری" می دهند بعد مراسم "دونه شورون" دارن در واقع همان شستن برنج می باشد تمام فامیل جمع می شود و برنج را داخل تشت های بزرگ می ریزند بعد روی سر قرار می دهند و می برند به داخل یک باغ و برنج را می شورند و در آن جا جشن هم می گیرند. این مراسم "دونه شورون" هنوز هم ادامه دارد و اقوام هدیه ای به عنوان "دونه سَری" می دهند. در قدیم همه برای شستن برنج به یک مکان ثابت به نام گاِستِل سَر" می رفتند اما امروزه در باغ یا حیاط برنج را شستشو می دهند.


در قدیم به روز اول عروسی "خٌورد عروسی" و به روز دوم عروسی "گَت عروسی" می گفتند امروزه فقط گَت عروسی برپاست.
در قدیم در روز اول عروسی، مراسم جشن هم در خانه عروس و هم در خانه داماد برپا می کردند بعد در شب اول عروسی مراسم حنابندان در خانه عروس برگزار می شد. از خانه داماد تمام اقوامش با جشن و ساز و در دست داشتن حنا تزیین شده به طرف خانه عروس می روند و در آنجا مراسم حنابندان عروس را برگزار می کنند و تمام اقوام و فامیل به عنوان یادبود پول و قرضی هدیه می دهند یعنی بعدا که عروسی اقوام و فامیل عروس و داماد شد باید این پول را پس بدهند.


در قدیم در روز دوم عروسی "گَت عروسی" مراسم لباس پوشی داماد برگزار می شد ابتدا تمام دوستان و اقوام داماد با ساز و تمبک او را تا حمام همراهی می کنند و بعد دوباره به خانه داماد برمی گردند و با برپایی جشن به تن داماد کت و شلوار می پوشانند که این مراسم هم چنان پا برجاست.

در "گت عروس" هم اقوام داماد به خانه عروس شرینی و کله قند و میوه به عنوان مبارک باد می برند و هم اقوام عروس صبح قبل از مراسم پوشیدن لباس داماد، شیرینی و شکلات و میوه و لباس داماد را به عنوان مبارک باد می برند.

بعد از حنابندان آخر شب برای بردن عروس به خانه داماد از اسب استفاده می کردند قبل از حرکت ساق دوش داماد قواله ازدواج را به مادر عروس داده بعد شیربها هم به مادر عروس می دادند و عروس را بر سر اسب سوار می کردند و یک پسربچه را هم همراه عروس بر سر اسب سوار می کردند به این نماد که ان شالله اولین فرزندشان پسر بشود بعد با ساز و تمبک تا خانه داماد همراهی می کردند که دیگر این رسم اسب برجا نیست.


در شب دوم عروسی، حنابندان داماد در خانه داماد برگزار می شد.
امروزه فقط گت عروسی برپاست که فقط یک روز عروسی است و "گوشتی کشی" ، "دونه شورون" و مبارک باد و مراسم لباس پوشی داماد و حنابندان عروس و داماد و دادن شیربها و بردن عروس با ماشین به خانه داماد در همان یک شبانه روز برگزار می شود.
گزارشی از فرشته یوسفی فولادی

به اشتراک بگذارید: